Stekelenburg mocht tijdens de voorbereiding van het seizoen 2002/2003 aansluiten bij het eerste van hoofdtrainer Ronald Koeman. "Het jaar ervoor zat ik bij Jong, Ajax 2 heette dat toen nog. Ik was een jonge jongen en trainde af en toe mee bij het eerste. Bogdan Lobont en Joey Didulica waren de eerste twee keepers, maar die raakten allebei geblesseerd in de voorbereiding. Zelf was ik op dat moment nog niet bezig met eerste keeper worden. Ik was allang blij dat ik de voorbereiding mocht meedoen."
Finale
Vanwege die blessures kwam een debuut opeens dichtbij. "Ik wist dat er automatisch doorgeschoven werd, toen zij allebei afhaakten. Of ik toen dacht aan een aankoop van Ajax om dat gat op te vullen? Nee, ik ging naar de training, deed m’n best en dan hoorde ik het wel." Uiteindelijk hoorde de toen negentienjarige doelman het twee of drie dagen voor de Johan Cruijff Schaal tegen PSV. "Ik was wel een beetje zenuwachtig, maar kon me goed voorbereiden. Het was direct een finale. We wonnen met 3-1 en dan is het uiteindelijk een heerlijk debuut. Ik kon slechter beginnen."
Stekelenburg kwam in zijn debuutseizoen tot dertien officiële wedstrijden. "Ik begon heel goed, maar raakte al snel geblesseerd. Als jonge keeper probeerde ik mee te gaan op het niveau van het eerste. Al vond ik de stap naar Ajax 1 groot, vooral op het gebied van intensiteit en weerstand. Ik haakte redelijk snel aan voor mijn gevoel."
Fysieke stap
"Dat aanhaken is belangrijk. Je moet wel. Dat geldt ook voor de jonge jongens bij ons op dit moment", gaat de doelman verder. "We hadden bij Ajax 2 een fantastisch elftal waarmee we de halve finale van de beker haalden en toch was de fysieke stap groot. Daardoor ben ik in het begin ook vaker licht geblesseerd geraakt. Dat was jammer voor mij, want ik zat er lekker in tijdens mijn eerste seizoen. Uiteindelijk is het goed gekomen want ik had niet verwacht dat seizoen zoveel wedstrijden te keepen."
In 2010 maakte Stekelenburg één van zijn hoogtepunten mee bij Ajax. "We hadden al tijden geen UEFA Champions League gehaald. De jaren daarvoor werden we ook al enkele keren uitgeschakeld in de kwalificatie dus het was ook in de groep een ding. Het was best een moeilijke periode, want we waren ook al een tijdje geen kampioen geworden. We voelden die druk, maar legden die onszelf ook op. De ontlading tegen Dynamo Kiev nadat we ons kwalificeerden, was waanzinnig."
Terugkeer naar Nederland
Het winnen van de derde ster in 2011, zijn debuut én zijn terugkeer in 2020 benoemt Stekelenburg ook als hoogtepunten in zijn Ajax-loopbaan. "Nadat Andre Onana wegviel mocht ik weer spelen en pakten we de dubbel. Daar ben ik echt trots op. Ik ben negen jaar in het buitenland geweest en als je dan besluit om terug te keren naar Nederland hoopte ik maar op één club. Gelukkig meldde Ajax zich. Toen mijn zaakwaarnemer belde hoefde ik daar geen minuut over na te denken. Dat het dan zo uitpakt de laatste jaren met zoveel minuten en prijzen, dan is dat fantastisch."
Voor zijn terugkeer in Amsterdam speelde Stekelenburg bij AS Roma, Fulham, AS Monaco, Southampton en Everton. "Je weet natuurlijk nooit hoe een carrière gaat verlopen. Ik heb, vergeleken met mijn generatiegenoten, heel lang bij Ajax gezeten. Maar dat heb ik bewust gedaan; ik wilde pas weg op het moment dat ik er klaar voor was. Ik had het hier altijd fantastisch naar mijn zin en had nooit de behoefte om weg te gaan. Na de WK-finale in 2010 en de derde ster in 2011 vond ik het een goed moment. Dan krijg je opties en ga je keuzes maken. En of die keuze goed is, weet je dan niet. Tot op de dag van vandaag heb ik geen spijt van al mijn beslissingen die ik heb gemaakt."
In het buitenland maakte de doelman voor het eerst kennis met échte teleurstellingen en tegenslagen. "Die heb je nodig, vind ik. Dat maakt je weerbaarder en deze vormen je als persoon. Niet alles gaat altijd zoals je wilt in je carrière." Bij AS Roma maakte hij kennis met de, soms, harde voetbalwereld. "Ik werd gehaald als eerste keeper en speelde in het eerste jaar bijna alles. In 2012 ging ik na het EK met Oranje twee weken op vakantie. Toen ik terugkwam hadden ze een nieuwe keeper gekocht en speelde ik bijna niks meer. Vervolgens zat ik in het vliegtuig naar Londen om mijn huurtransfer naar Fulham af te ronden en toen trok Roma de stekker er op het laatste moment uit, terwijl alles rond was. Dat zijn teleurstellingen, daar moet je mee leren omgaan. Het maakt je harder. Op dat moment is het vreselijk, maar achteraf gezien, werd ik er niet slechter van."
Rust
Nu, twintig jaar verder, is de keeper Stekelenburg veranderd, vindt hijzelf. "Ik ben nu een stuk rustiger, want ik heb alles al meegemaakt. Ik straal veel rust uit. We hebben nu veel jonge jongens waardoor ik veel aan het coachen ben. Mijn ervaring is een pluspunt voor deze jonge ploeg denk ik."
"Ik heb het allemaal al meegemaakt. Ik raak niet meer zo snel in paniek. Als ik vroeger slecht speelde kon dat nog wel eens lang in mijn hoofd zitten. Dat heb ik niet meer. Niemand wil slecht spelen, maar iedereen heeft wel eens een mindere dag. Ik blijf er nu niet meer in hangen. Als ik een fout maak in minuut tien, dan duurt die wedstrijd nog altijd tachtig minuten. Ik kan dat nu makkelijk van me afzetten, maar dat gaat pas als je alles een keer hebt ondergaan."
Lat ligt hoger
Daarnaast ziet hij ook dat de eisen omhoog zijn gegaan, bij zowel de club als voor het individu. "Het hele voetbal is wel veranderd. Bij Ajax moesten we altijd kampioen worden en de beker winnen, maar in mijn beginperiode was het mooi als we ons kwalificeerden voor de Champions League. Nu moeten we minimaal Europees overwinteren. De lat is hoger gelegd, maar dat hoort ook. Het voetbal van achteruit heeft zich ook enorm ontwikkeld en niet alleen bij Ajax. Dat aspect in Nederland ligt bij jonge keepers soms meer op het meevoetballende gedeelte heb ik het idee. Maar voetbal evalueert natuurlijk, gaat altijd door."
"De trainingsvormen zijn ook veranderd. Toen ik in 2020 terugkwam bij Ajax deed Erik ten Hag varianten met positiespellen die ik in het buitenland nog nooit had gedaan, dat vond ik heel erg leuk. In het buitenland worden keepers normaliter niet zoveel betrokken bij positiespellen", gaat de doelman verder.
Stekelenburg keepte inmiddels 311 officiële duels in Ajax 1, aan stoppen denkt hij nog niet. "Ik voel me goed, wordt volgende maand veertig en zolang de club tevreden is en ik plezier heb, ga ik lekker door. Zolang ik fit blijf denk ik op dit moment nog niet aan stoppen. Ook wat ik daarna wil doen vind ik lastig om te zeggen. Op het moment dat ik besluit om te stoppen weet ik wel dat ik even afstand neem. Dan kan ik ondervinden hoe dat is. Vervolgens laat ik het verder op me afkomen. Zolang ik nog voetbal denk ik daar nog niet over na."
