De uitnodiging van Ajax blijkt het begin van een avontuur dat onder andere leidt naar een briljant jaar in de A1 in seizoen 2011/2012. Het team dat centraal staat in deze nieuwe editie van Team van Toen.
In januari 2007, enkele maanden na de brief van AZ, volgt een officiële uitnodiging van Ajax voor Van der Hart. Omdat er een afspraak met AFC en AZ bestaat dat kinderen die in hetzelfde jaar worden benaderd niet voor april bij een 'nieuwe club' stage mogen gaan lopen, traint Van der Hart in maart 2007 voor het eerst mee in de jeugdopleiding in Amsterdam. Daarna houdt hij zo’n 2,5 maand de trainingen 'geheim'. Ondertussen weet Ajax genoeg: de jonge goalie is Ajacied.
Van der Hart komt in de C3 terecht en voelt zich thuis op de Toekomst. "Ik kom uit een voetbalfamilie. Mijn opa, Cor, heeft een aantal seizoenen bij Ajax gespeeld. Hij overleed precies in het jaar dat Ajax voor het eerst voor mij op de tribune zat. Ook mijn vader heeft verschillende functies in het voetbal gehad. Daardoor was het voor mij misschien wat makkelijker om te aarden bij Ajax."
Toch moest de in Amstelveen geboren Mickey ook even wennen aan 'het grote Ajax'. Van het keurige AFC kwam Van der Hart nu terecht in een smeltkroes van culturen. "Eigenlijk heb ik dat altijd leuk gevonden. Achteraf baal ik ervan dat ik er op dat moment zelf niet genoeg van heb kunnen genieten. Ik was altijd bezig met beter worden."
Spelers, bovenste rij v.l.n.r.: Xandro Schenk, Sven Nieuwpoort, Mitchell Dijks, Stefano Denswil, Rowendy Schoop. Middelste rij v.l.n.r.: Youssef Fennich, Jip Bartels, Donny van der Wal, Mickey van der Hart, Peter Leeuwenburgh, Stefan Marinkovic, Ouasim Bouy, Davy Klaassen. Voorste rij v.l.n.r.: Fabian Sporkslede, Mikhail Rosheuvel, Danzell Gravenberch, Nick de Bondt, Boban Lazic, Jordi Bitter, Mike Busse, Viktor Fischer, Lesly de Sa, Davi Lizandro.
En dat 'beter worden' lukt de jonge goalie aardig. Ook de eerste tegenslag in zijn ontwikkeling houdt hem niet tegen. Waar zijn collega-doelman, Peter Leeuwenburgh, twee jaar later 'promoveert' naar de B1, gaat Van der Hart naar de B2. Maar in plaats van bij de pakken neer te zitten, vecht de doelman zich terug. Ook een gesprek met toenmalig trainer, Edmond Claus, waarbij zijn pure talent in twijfel wordt getrokken, geeft hem alleen maar extra motivatie. "Eigenlijk is dat gesprek juist cruciaal geweest in mijn jeugdopleiding. En nog steeds. Het sterkt mij in de gedachte dat ik altijd keihard moet werken."
Zijn arbeidsethos blijft niet onopgemerkt. Van der Hart slaat een jaar over bij de B-junioren en schopt het vrij snel tot eerste keeper in de A1. Hij komt in een lichting terecht met jongens als Davy Klaassen, Viktor Fischer, Mitchell Dijks en Stefano Denswil. Het blijkt een fantastische generatie. "Zij liepen als team al een paar jaar door de opleiding heen. Ik was zelf een jaar jonger. Maar toen ik daar zelf bij kwam, dacht ik gelijk: dit is wel van een ander niveau."
Winnen in Barcelona
Van der Hart gaat mee in de flow van het team. Naarmate het jaar vordert, komt de magie van de A1 van seizoen 2011/2012 steeds meer naar de oppervlakte. De Ajax-lichting maakt zowel nationaal als Europees indruk. In het NextGen-toernooi (de voorloper van de UEFA Youth League) speelt Ajax A1 in de kwartfinale tegen FC Barcelona. Het wordt 0-3 voor de Amsterdamse jeugdploeg.
"Na die wedstrijd gingen we met de selectie naar een bekerduel van FC Barcelona in Camp Nou. Toen we de tribune opliepen stond het publiek aan onze kant op en applaudisseerde. Dan ben je 17 en overkomt je zoiets…"
Het bekersucces houdt daar nog niet op. In de halve finale is Ajax met 0-6 veel te sterk voor het Liverpool van onder andere Raheem Sterling. "We speelden ze van het kastje naar de muur. We waren geweldig."
In de finale blijkt Inter na een gelijkspel met penalty’s te sterk voor de jonge Ajacieden. Maar hun status was definitief gevestigd. "Wedstrijden van ons kwamen voor het eerst op tv en ook op school begonnen ze over ons te praten. Eigenlijk begon daar het profvoetbal voor mij."
Hype rondom de A1
Ook onder de Ajax-fans blijkt het team populair. Als de A1 in mei van dat jaar kampioen kan worden van Nederland reist een grote groep supporters mee naar De Graafschap om de jonge ploeg naar de overwinning te schreeuwen. "Er ontstond een hype rondom ons elftal. Na de winst bij De Graafschap renden alle supporters het veld op. Half vak 410 stond daar", lacht Van der Hart.
Voor de goalie kent het succes op dat moment geen grenzen. Hij tekent in mei 2012 zijn eerste profcontract en wordt verkozen tot 'Talent van de Toekomst'. "Het beeldje dat ik toen kreeg, staat nog steeds in mijn woonkamer."
In hetzelfde voorjaar zit hij in de kleedkamer van de A1 als zijn coach, Fred Grim, hem bij 'm roept. "'Mickey, je moet je even melden bij Frank de Boer (toenmalig hoofdtrainer, red.)', zei Grim. In een gesprek met De Boer vertelde hij mij dat de technische staf in mij de derde keeper zag voor seizoen 2012/2013. Ik was op dat moment nog geen 18. Het ging zo snel."
Van der Hart zit uiteindelijk twee jaar bij de selectie, wordt ook twee jaar kampioen, maar moet wel Jasper Cillessen en Kenneth Vermeer voor zich dulden. "Als ik heel reëel ben, dan had ik op dat moment niet het niveau van een keeper van Ajax 1. Toen ik met Jasper en Kenneth trainde kwam het besef wel dat er andere dingen van mij werden gevraagd, dan ik gewend was. Het was voor alle partijen het beste als ik ergens anders minuten ging maken. Toen Ajax in die tijd ook nog Andre Onana haalde, wist ik wel dat dit andere koek was."
Pas 28 jaar oud
Wrok richting Ajax of spijt van zijn vertrek uit Amsterdam heeft hij niet. "Ik ben vooral heel blij dat ik bij Ajax mijn opleiding heb genoten. En ook dat ik vrij vroeg ben vertrokken. Toen ik in 2019 in Polen tekende bij Lech Poznan had ik al ruim honderd wedstrijden in de Eredivisie achter de rug. Mensen vergeten nog wel eens dat ik pas 28 ben. Ik word nog vaak herinnerd bijvoorbeeld aan ‘het polletje’ toen ik bij Go Ahead Eagles speelde. Ik was toen pas 20, hè."
De geboren Amstelvener heeft dus oprecht nog een heel voetballeven voor zich en keept momenteel bij de tegenstander van Ajax voor komende zondag: FC Emmen. Zijn blik was in de zomer in eerste instantie na drie jaar Lech Poznan gericht op het buitenland. "Maar door een samenloop van omstandigheden kwam Emmen op mijn pad. In augustus klapte nog een deal met een club in Italië, waarna ik bij FC Emmen heb getekend. En eigenlijk ben ik daar heel blij mee. Ik kan mij hier weer in the picture spelen."
Zondagavond Ajax-uit
En dat lukt hem momenteel vrij aardig. In 19 wedstrijden kreeg hij slechts 25 doelpunten tegen. Een prima moyenne voor een ploeg uit het rechterrijtje. "Als je uit naar Ajax gaat, weet je dat je het moeilijk gaat krijgen. Maar wij houden ons vast aan de 3-3 van eerder dit seizoen en het feit dat FC Volendam en Go Ahead Eagles er ook met een punt vandoor zijn gegaan."
Voor Van der Hart blijft Ajax-uit altijd een bijzonder duel. "Dat is ook geen geheim. Ik ken zo’n 50 tot 100 man die zondag met een seizoenkaart op de tribune zit. Mijn broertje staat ook achter de goal. Maar dat ben je allemaal snel vergeten als je op het veld staat."
Het is vrij aannemelijk dat hij op het veld van de Johan Cruijff ArenA zijn oud-ploeggenoot Davy Klaassen tegen het lijf loopt. "In Emmen kwam het er niet van om even na te praten. Ajax zat toen in een andere fase. Maar normaal kletsen we nog wel even met elkaar. Je vergeet elkaar niet zo snel als oud-teamgenootjes."
Het brengt Van der Hart tot slot nog op een korte anekdote. "In de zomer zat ik in Amsterdam op een terrasje wat te eten toen ik Danzell Gravenberch en Ryan tegenkwam. Ryan had net getekend bij Bayern München, maar we waren binnen no time met elkaar aan het kletsen. Ik heb samen met Danzell in die A1 gezeten. Ryan en mijn broertje voetbalden juist weer samen in een team op de Toekomst. Zo kom je overal (ex-)Ajacieden tegen."
