We spreken uitgebreid met Zeeman op sportcomplex de Toekomst en gaan al vlot terug naar het begin. Zeeman kwam in 2013 over van Telstar. "Tot mijn achttiende heb ik bij sv Marken tussen de jongens gespeeld. Vervolgens ben ik via Telstar bij de Ajax Vrouwen terechtgekomen. Ik kwam als klein meisje uit het dorpje Marken. Amsterdam was op dat moment voor mij echt een grote stad. In het begin heb ik wel een beetje de kat uit de boom gekeken. Zodra ik mij ergens thuisvoel, kom ik los. En dat voel ik me hier, Ajax is mijn tweede thuis."
Aanloop naar debuut een ramp
Het officiële debuut van Zeeman voor de Ajax Vrouwen verliep niet geheel vlekkeloos. Al had dat vooral te maken met zaken buiten het veld. "Het was een hel. We speelden voor de BeNe League uit bij Club Brugge, dat was ongeveer drie uur rijden. Maar ik stond tijdens mijn rit naar Amsterdam in de file voor de Zeeburgertunnel. Er was een put ontploft. Ik moest vervolgens door de stad, met de fysio aan de lijn, die mij de weg naar de Toekomst vertelde. Iedereen moest op mij wachten waardoor we van tevoren niet meer bij een hotel konden eten. We hebben vervolgens in de bus gegeten, met onze handen. Normaal kwam ik altijd op tijd, alleen tijdens mijn debuut gebeurde dit, verschrikkelijk."
Voordat Zeeman in Amsterdam terechtkwam, twijfelde ze tussen stappen met vriendinnen of haar voetbalcarrière. "Toen ik net begon had ik een normale jeugd. Ik ben zelfs nog naar Chersonissos geweest in de zomer voordat ik naar Telstar ging, dat is nu ondenkbaar. Bij Telstar heb ik de keuze gemaakt om vol voor het professionele voetbal te gaan. Een geweldige keuze, want mijn dromen kwamen uit. Mijn vriendinnen zeggen in ieder geval nog steeds dat ik hetzelfde als persoon ben. Ik loop nog steeds met sokken in badslippers naar de supermarkt."
Succesvolle jaren
De eerste hoogtepunten kwamen in 2017 & 2018, toen twee jaar op rij de dubbel werd gepakt. "Het eerste kampioenschap was zo speciaal. Nu besef ik pas hoe bijzonder dat eigenlijk was. Ik was toen nog jong en we werden voor de eerste keer ooit landskampioen met de Ajax Vrouwen. Eén seizoen later wonnen we opnieuw het kampioenschap, met nóg beter voetbal. Iedereen wist destijds precies wat we van elkaar konden verwachten."
Een late goal én een teamuitje in de stad waren volgens Zeeman één jaar later onderdeel van het nieuwe succes. "In 2018 gingen we voor de beker op bezoek bij sc Heerenveen. Bij een 0-0-stand na zestig minuten spelen kreeg Desiree van Lunteren een rode kaart. Uiteindelijk wonnen we in de allerlaatste minuut dankzij een invaller die nooit scoorde. Een dag later, op maandag 30 april, voorheen altijd Koninginnedag, gingen we met het team in de stad een borrel drinken. Er was natuurlijk niemand maar het was zo gezellig dat ik op dinsdag met een kleine kater wakker werd. Vervolgens speelden we op zondag tegen PEC zo’n goede wedstrijd, waardoor in de groep het besef kwam: dit hadden we even nodig en vanaf nu verslaan we iedereen. Met hoeveel gaan we winnen vandaag? Dat gevoel heerste vanaf toen."
Met een brede glimlach begint Zeeman over haar herinneringen aan de wedstrijden in de UEFA Women Champions League. "Dat was zoiets moois. Het hele sportcomplex stond vol, de zon stond laag en alles daaromheen was schitterend. Dat zijn echt momenten die nooit meer van mijn netvlies verdwijnen."
Droomclub
Na het succesvolle seizoen 2017/2018 vertrokken er veel basisspelers uit het kampioensteam naar, op dat moment, grotere Europese clubs. Zeeman voelde zelf weinig voor een overstap. "Voor iedereen was FC Barcelona een droomclub, voor mij was dat Ajax. Ik had het enorm naar mijn zin hier, het voelde goed en ik vond het leuk om te bouwen aan een team. Daarnaast ben ik ook niet zo’n type dat alleen in het buitenland gaat wonen."
Na het succes van 2017 en 2018 sloeg het noodlot toe. Zeeman scheurde haar kruisband tijdens de training, een zware periode lag in het verschiet. Aan stoppen dacht ze echter nooit. "Ik was te jong en wilde doorgaan. Het was voornamelijk heel hard werken, zowel fysiek als mentaal."
Al zijn er ook positieve herinneringen aan die periode. "Ik had meer vrije tijd om met vriendinnen af te spreken. Elke dag probeerde ik er een feest van te maken. Ik zeg altijd: 'Het was een vervelende periode, maar ik had het niet willen missen'. Het heeft mij enorm sterk gemaakt. Er moet nu veel gebeuren, wil ik echt breken."
Refererend aan de blessure stipte Zeeman toch iets anders aan als moeilijkste moment uit haar Ajax-periode. "Afscheid nemen van mijn profcarrière bij Ajax", zegt ze stellig. "Dat vind ik nog erger dan de knieblessure. De mensen hier zijn meer dan collega’s. Ik zie ze elke dag en ga ze enorm missen."
Spelen tégen Ajax
Na ongeveer één jaar revalideren maakte Zeeman in oktober 2019 haar rentree uit bij sc Heerenveen. "Alsof ik nooit was weggeweest. Mijn wedstrijdritme was wel weg, en juist dat had ik nodig. Vervolgens brak de coronapandemie uit en kampte ik telkens met kleine blessures. Ik stond stil in mijn ontwikkeling, daardoor heb ik ervoor gekozen om in januari 2021 naar Heerenveen te gaan."
Vooral de wedstrijden tégen Ajax zorgde voor zenuwen. "Ik speelde dat half jaar drie keer tegen Ajax. Dat was heel raar."
De oud-aanvoerder van de Ajax Vrouwen geeft aan weinig dingen anders te willen doen mocht het opnieuw kunnen. "Eén ding misschien. Ik was altijd enorm gespannen tijdens trainingen of wedstrijden. Nu ik heb besloten om te stoppen valt er tijdens het spelen een bepaalde druk van mij af en dat werkt enorm positief. Met die gedachte, zonder spanning, had ik altijd moeten trainen. De focus was altijd enorm aanwezig, maar dat had ook op een rustigere manier gekund."
Met een nieuwe blessure aan de hamstring begon Zeeman dit seizoen. In een team dat goed draait zijn de speelminuten tot dusver gering. "Ik weet mijn rol en ik hoop in de laatste wedstrijden nog een aandeel te hebben. Het veroveren van de beker, afgelopen april, heb ik dan ook heel anders beleefd dan in mijn eerste jaren. Niet minder mooi, maar op een andere manier. Meer als mentor en het zorgen van saamhorigheid binnen de groep."
Niet fit
Trainers die Zeeman nog even kort wil aanhalen, zijn Benno Nihom en Ed Engelkes. "Benno was heel direct, daar hield ik wel van. Hij was heel bezeten van het spel, daar heb ik heel veel respect voor."
Ook Engelkes dwong respect af bij de middenvelder. "Bij mij moet je altijd eerlijk zijn, en dat was Ed in mijn eerste jaren tegenover mij. Ik was niet fit en dat liet hij blijken. Vervolgens ging ik aan mezelf werken en scoorde ik steeds als invaller. Uiteindelijk werd het harde werken beloond."
Nu het einde van haar profcarrière nadert, mag Zeeman - woonachtig in Volendam - vast nadenken over dingen die straks wél kunnen en voorheen niet. "Skiën! En ik kan het niet eens, maar gewoon zo’n vakantie lijkt me super. Of een vakantie boeken in, pak ‘m beet, november. Dat kan nu gewoon. Daarnaast heb ik ook al een kaartje voor de Volendamse kermis gekocht, dat was normaal nooit mogelijk", vertelt Zeeman met een brede glimlach. "Ik had nooit een agenda, want was altijd verhinderd. Nu kan ik ja zeggen tegen leuke dingen."
Hattrick maken
Tot slot kijkt de 28-jarige alvast vooruit naar de toekomst. "Een rol binnen Ajax is mogelijk. En dan het liefst eentje waarbij ik veel in contact sta met mensen. Ajax wil graag dat ik hier blijf. We gaan zien hoe het gaat lopen de komende tijd."
De sportieve toekomst staat al deels vast met de toetreding tot het Ajax Vrouwen Zaterdag 1-amateurteam. "Daar heb ik heel veel zin in, want ook daar krijg ik weer dat kleedkamergevoel. Alleen is het wat laagdrempeliger. Wellicht maak ik een keer een hattrick, dat heb ik nog nooit gedaan in mijn carrière."
"Ik ben heel trots op alles wat ik heb gedaan en heb mogen doen voor de Ajax Vrouwen. Al mijn dromen zijn uitgekomen. Van landskampioen worden tot scoren in de UEFA Women Champions League en van het EK winnen tot de beker winnen", besluit een tevreden Zeeman.
